4.1.1. Dinî ifadeleri, günlük konuşmalarda doğru ve yerinde kullanır.  “Allah (c.c.), peygamber, Eûzü billâhi mine’ş-şeytâni’r-racîm, besmele, selam, hamt ve şükür, tekbir ve salâvat, estağfirullah, sübhanallah” ifadelerine anlamlarıyla birlikte yer verilir. “Allah” konusu anlatılırken zâtî ve subûtî sıfatlara girilmez.  Selam konusunda; esselamü aleyküm/selamün aleyküm ifadeleri ile dilimizde yaygın olarak kullanılan diğer selamlama cümlelerine yer verilir.  Sevap, günah, helal, haram ifadeleri günlük dildeki kullanım örnekleriyle verilir. 4.1.2. Tekbir ve salavatı söyler.  Bayram tekbirleri ve salât-ü selama da anlamlarıyla birlikte yer verilir.